Ο συμβιβασμός της Δύσης απέναντι στη ρωσική αρκούδα!
- By defencematters
Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η Κριμαία είναι μια «χαμένη υπόθεση» για τη Δύση αλλά προς το παρόν η θέση της Μόσχας φαίνεται ακαταμάχητη
O Aurel Braun, Visiting Professor of Government στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ σε μια συνέντευξη του στον δημοσιογράφο Andrej Matisak και στο DefenceMatters δηλώνει οτι μετα την προσάρτηση της Κριμαίας, η Δύση συμβιβάζεται όσο αφορά τη Ρωσία. Όπως λέει στην ακόλουθη σύντομη αλλά περιεκτική συζήτηση η Δύση συμβιβάζεται "για λιγότερα από ό, τι είχε ζητήσει νωρίτερα".
Κατα πόσο εξακολουθεί να είναι σημαντική για τη Δύση η προσάρτηση της Κριμαίας;
Η Δύση δεν είναι εντελώς ομοιογενές σε σημαντικά διεθνή ζητήματα, αλλά από την πλευρά της αμερικανικής ηγεσίας τώρα βλέπουμε μόνο κάποια "απομεινάρια" απο την ρητορική που καταγγέλει τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας.
Γιατί;
Φυσικά από την αρχή της κρίσης ακολούθησαν οι μεγάλες αμερικανικές δηλώσεις, μια βιασύνη και μετα ενας άθλιος συμβιβασμος. Από την αρχική απαίτηση της κυβέρνησης Ομπάμα, δηλαδή η Ρωσία να ανακαλέσει αμέσως την προσάρτηση της Κριμαίας, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει πλέον σε μεγάλο βαθμό μείνει με την απαίτηση η Μόσχα και οι αυτονομιστές συμμάχοι της να μην επιτεθούν και να μην καταλάβουν την Μαριούπολη - την ίδια στιγμή που ο Πούτιν απαξιωτικά αγνοεί τις δυτικές κυρώσεις κατα της Ρωσίας.
Οπότε, θα λέγατε ότι η Κριμαία είναι ουτε λίγο, ουτε πολύ μια "χαμένη υπόθεση" για τη Δύση;
Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η Κριμαία είναι μια "χαμένη υπόθεση" για τη Δύση (και ως εκ τούτου η Ουκρανία), αλλά προς το παρόν η θέση της Μόσχας φαίνεται ακαταμάχητη και αυτό σίγουρα δεν είναι λόγω της ισχύος της Ρωσίας.
Η Ρωσία δεν είναι ισχυρή;
Είναι, κατι που μάλλον οφείλεται στη γενική έλλειψη βούλησης και διχόνοιας στο εσωτερικό της Δύσης. Υπάρχει μια ασυμμετρία που υπερνικά τις πραγματικά μεγάλες διαφορές ως προς τη στρατιωτική και οικονομική ικανότητα της Ρωσίας από τη μία και της Δύσης από την άλλη. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ρωσία επιδιώκει αποφασιστικά να επεκτείνει τη ζώνη εξουσίας της η κυβέρνηση Ομπάμα μεμονομένα επικεντρώνεται στον περιορισμό της εξουσίας, καθώς μεγάλο μέρος της Δυτικής Ευρώπης δειχνει προτεραιότητα στο κέρδος πάνω απο τις αρχές. Υπό αυτές τις συνθήκες η Ρωσία έχει καταφέρει να φέρει τη Δύση στα δικά της μέτρα και να συμβιβαστεί. Με κάθε επεκτατική κίνηση στην ανατολική Ουκρανία από τη Ρωσία και τους αυτονομους συμμάχους της, η Δύση, όπως σημειώνεται, συμβιβάζεται για λιγότερο από ό, τι είχε ζητήσει νωρίτερα.
Πώς το βλέπει αυτο η Ρωσία;
Στη Ρωσία, τέτοια "επιτυχία" "έχει αυξήσει την δημοτικότητα του Πούτιν και εχει αποσπάσει την προσοχη του λαού απο μερικά πολύ μεγάλα εσωτερικά προβλήματα. Ωστόσο, αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα δεν πρόκειται να εξαφανιστούν και συνήθως οι επιτυχίες της εξωτερικής πολιτικής καταλήγουν να είναι εφήμερες. Υπάρχει, επίσης, ο πανταχού παρών κίνδυνος ότι ο κ Πούτιν θα μπορούσε να επεκταθεί στην Ουκρανία δημιουργώντας έτσι μια απρόβλεπτη αντίδραση ακόμα και από την εξαιρετικά απρόθυμη Δύση. Και εμείς απλά δεν ξέρουμε ποιες θα είναι οι πολιτικές της αμερικανικής κυβέρνησης μετα τον Ομπάμα σε λιγότερο από δύο χρόνια ...
