Κασπάροφ: Ο Τραμπ θα ήταν δώρο απο τον Θεό για τον Πούτιν
- By Andrej Matisak
Ο Trump είναι ένας παράγοντας του χάους. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται ο Πούτιν.
"Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παρεμβαίνει σοβαρά με την εκλογική διαδικασία στις Ηνωμένες Πολιτείες", δήλωσε ο διάσημος Ρώσος πολιτικός της αντιπολίτευσης και πρώην πρωταθλητής σκακιού Γκάρι Κασπάροφ. Κατά την άποψή του, ο ισχυρισμός ότι ο Πούτιν θα κερδίσει τις εκλογές αν ήταν ελεύθερες είναι προπαγάνδα και ανοησίες. "Η πραγματική δημοτικότητα των πολιτικών μπορεί να μετρηθεί μόνο όταν υπάρχει μια αντιπολίτευση που να επικρίνει την κυβέρνηση. Ο Πούτιν δεν έχει λάβει μέρος σε δημόσια πολιτική συζήτηση", σημείωσε ο Κασπάροφ στο DefenceMatters και στην Pravda στα πλαίσια του συνέδριου Forum2000.
Σε μια συνέντευξη για την Pravda το 2007 είπατε ότι ο χρόνος ήταν υπέρ της ρωσικής αντιπολίτευσης. Η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική τώρα. Η θέση του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν είναι πολύ ισχυρή. Γιατί δεν έχει πραγματοποιηθεί η πρόβλεψη σας;
Πολλά πράγματα έχουν πάει στραβά τόσο στη Ρωσία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Ίσως, ήμουν ένας ιδεαλιστής που πίστευε ότι η διεθνής κοινότητα δεν θα ανεχθεί τις αυξανόμενες αυταρχικές τάσεις στη χώρα μου. Είχα προειδοποιήσει ότι αυτό δεν απειλεί μόνο το ρωσικό λαό και τις γειτονικές χώρες, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα. Η πολιτική επαναφορά του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, όμως, ήταν ένα απροσδόκητο καλό για τον Πούτιν. Μπορούσε να κρυφτεί πίσω από αυτό και να εδραιώσει την εξουσία του. Γνωρίζουμε από την ιστορία πώς λειτουργεί. Καθεστώτα, όπως αυτη στη Ρωσία, μπορεί να ξεκινήσει με το να είναι φιλική και ανοιχτή στον κόσμο. Αλλά πάντα καταλήγει σε αντιπαράθεση. Ειδικά όταν εξαντλήσουν την οικονομική τους ατζέντα. Το αποτέλεσμα είναι η αντιπαράθεση και η δηλητηριώδη προπαγάνδα ως το κύριο εργαλείο για την διατήρηση της εξουσίας.
Οπότε, τι θα μπορούσε να κάνει η ρωσική αντιπολίτευση για να αποφευχθεί αυτό;
Ίσως χάσαμε κάποιες ευκαιρίες. Ειδικά το 2008 και το 2009, όταν η οικονομική κρίση δημιούργησε αβεβαιότητα στον ρωσικό λαό. Αλλά το καθεστώς του Πούτιν επέζησε. Και ήταν το καθεστώς του Πούτιν. Όλοι το γνώριζαν αυτο τότε - ο Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ ήταν απλά μια μαριονέτα (σ.σ.ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ ήταν επικεφαλής της χώρας μεταξύ του 2008 και του 2012). Δυστυχώς, οι δυτικές κυβερνήσεις δεν το αντιλήφθηκαν με αυτό τον τρόπο. Πιθανώς η τελευταία πραγματική ευκαιρία για αλλαγή ήταν οι διαδηλώσεις το 2011. Αλλά ακόμα και τότε ο κόσμος ήθελε διάλογο. Είναι φυσιολογικό οι άνθρωποι να προσπαθούν να αποφύγουν τη σύγκρουση. Δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για αυτό. Υπήρχε μια ελπίδα στη ρωσική αντιπολίτευση, η οποία υποστηρίχθηκε επίσης από την παγκόσμια κοινότητα, ότι υπήρχε πιθανότητα να αλλάξει το καθεστώς. Αλλά στη συνέχεια έγινε και πάλι πρόεδρος ο Πούτιν και συνέτριψε οποιαδήποτε προσδοκία.
Ο Πούτιν θα κέρδιζε τις ελεύθερες εκλογές;
Είναι ανοησία να λέμε κάτι τέτοιο. Ο Πούτιν έχει κάνει τα πάντα για να εμποδίσει τη διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών. Πρόκειται για μια κλασική περίπτωση δικτάτορα, που ισχυρίζεται ότι θα κέρδιζε τις δημοκρατικές εκλογές. Η πραγματική δημοτικότητα των πολιτικών μπορεί να μετρηθεί μόνο όταν υπάρχει αντιπολίτευση που επικρίνει την κυβέρνηση. Ο Πούτιν δεν έχει λάβει μέρος σε μια δημόσια πολιτική συζήτηση. Αυτή τη στιγμή οι δικτάτορες ειναι εκτεθειμένοι, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή δεν είναι τόσο ρόδινη όσο την παρουσιάζουν. Συνομιλίες για το πώς θα μπορούσαν να κερδίσουν ελέυθερες εκλογές είναι ένα παλιό κόλπο προπαγάνδας. Είναι δημοφιλής ο Πούτιν; Μάλλον ναι. Μετά από τόσα χρόνια υπο το καθεστώς του, οι άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα άλλο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα υπήρχε κάποιος άλλος για τη θέση του Πούτιν. Η σωστή ερώτηση δεν είναι ποιος θα έρθει αντί του Πούτιν, αλλά τι θα πρέπει να τον αντικαταστήσει.
Ποιά είναι η απάντηση σας?
Πρόκειται για μια αλλαγή θεσμών. Το πολιτικό σύστημα της Ρωσίας δεν έχει συσταθεί για να είναι πραγματικά δημοκρατικό. Το Σύνταγμα παρέχει στον Πρόεδρο πάρα πολλή δύναμη. Πιστεύω ότι η Ρωσία θα πρέπει μάλλον να είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία με περιορισμένο ρόλο του επικεφαλής του κράτους. Πολλές πολιτικές υποθέσεις μπορούν να επιλυθούν μόνο αν υπάρχει πραγματική κατανομή της εξουσίας. Ο Πούτιν χρησιμοποιεί κενά στο Σύνταγμα και την χαρακτηριστική ασάφεια της ρωσικής γραφειοκρατίας, που βασίζεται πάντα σε ό, τι λέει το αφεντικό. Δεν έχουμε την παράδοση και οι άνθρωποι δεν πιστεύουν καν στο κράτος δικαίου. Για να αντιστραφεί η κατάσταση, χρειαζόμαστε μια δραστική αλλαγή. Καθεστώτα, όπως του Πούτιν, έχουν προβλήματα όταν αντιμετωπίζουν εναν επί ίσοις αντίπαλο. Είναι ευάλωτα σε εξωτερικές εκδηλώσεις.
Γιατί το νομίζετε αυτό?
Το 1989, τα σοβιετικά στρατεύματα έφυγαν από το Αφγανιστάν. Δεν ήταν ήττα. Αποσύρθηκαν με έναν οργανωμένο τρόπο. Δεν υπήρχε χάος, όπως όταν οι Αμερικανοί έφυγαν απο την Σαϊγκόν, Βιετνάμ, το 1975. Παρά ταυτα η αποχώρηση των σοβιετικών στρατευμάτων έγινε αντιληπτή ως μια ήττα. Ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη. Δημιούργησε μια αίσθηση ότι ήρθε η ώρα να πολεμήσουν για την ελευθερία. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους ο Πούτιν εξακολουθεί να κατέχει την εξουσία είναι ότι οι άνθρωποι τον θεωρούν νικητή. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει κερδίσει όλες τις μάχες. Στην εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας, δημιουργούν τη ψευδαίσθηση ότι υπήρξε πάντα ο νικητής. Ο Πούτιν είναι καλός σε αυτό. Πρόκειται για ένα σημαντικό μέρος της προπαγάνδας.
Πώς αποδεικνύεται αυτό;
Πριν από πέντε χρόνια, ο Ομπάμα είπε ότι ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Άσαντ πρέπει να φύγει. Η απάντηση του Πούτιν ήταν ότι πρέπει να μείνει. Για τους Ρώσους και τους ελίτ της ρωσικής κοινωνίας είναι ένα παράδειγμα ότι ο πρόεδρος είναι ισχυρός. Δυστυχώς, η επιθετική προσέγγιση του Πούτιν έχει γίνει αναγκαία. Δεν έχει κανένα άλλο εργαλείο για να δείξει την εξουσία του. Ως εκ τούτου, το ερώτημα δεν είναι πού θα επιτεθεί, αλλά πότε. Ο Πούτιν δεν θα σταματήσει μέχρι να χτυπήσει μια σαφή αντίσταση. Ο Ομπάμα ήθελε να αποσυρθεί από μερικά από τα πιο εκρηκτικά προβλήματα του κόσμου. Ο Πούτιν πήρε την ευκαιρία για να γεμίσει το κενό. Κι έτσι αύξησε τη δύναμή του. Αλλά είναι αντικατάσταση στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της Ρωσίας. Και όλα υποστηρίζονται περαιτέρω από την αδιάκοπη εγχώρια προπαγάνδα. Όταν βλέπετε ρωσικές τηλεοπτικές εκπομπές, τουλάχιστον το 90 τοις εκατό από αυτούς μιλάνε για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Ποτέ δεν είναι για τη Ρωσία. Λες και δεν υπάρχει τίποτα να συζητήσουμε για τη χώρα μας.
Μήπως ο Πούτιν θέλει τον Ρεπουμπλικανικό Donald Trump (Ντόναλντ Τράμπ) να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ;
Εργάζεται ακούραστα για να εξασφαλίσει υποστήριξη για τον Trump. Εγώ δεν γνωρίζω τη σχέση του Ρεπουμπλικανού με τη Ρωσία. Το γεγονός είναι, πάντως, ότι ο Trump δεν έχει δημοσιεύσει τις φορολογικές δηλώσεις του. Πιστεύω ότι αυτό δείχνει ότι κρύβει κάτι σοβαρό. Ίσως μερικές διασυνδέσεις με ρώσους ολιγάρχες, ίσως κάτι άλλο. Αλλά δεν θέλω να μπω σε εικασίες. Οπότε ας πούμε ότι ο Trump δεν έχει καμία σχέση με τη Ρωσία και ας μην λάβουμε υπόψη μας τις διασυνδέσεις των συμβούλων του με τη Μόσχα. Αλλά ας δούμε τον χαρακτήρα του μόνο. Είναι ιδανικός για τον Πούτιν. Ο Trump είναι ένας παράγοντας του χάους. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται ο Πούτιν. Δεν μπορεί να κερδίσει όταν ειναι αντιμέτωπος με σταθερούς θεσμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, όταν πρέπει να κινηθεί στο πλαίσιο των κανόνων ενώς καθεστώτος ασφαλείας. Ο Πούτιν πρέπει να εξαπλώσει το χάος. Ο Trump όταν δηλώνει πώς το ΝΑΤΟ δεν είναι απαραίτητο, πώς ο καθένας θα πρέπει να πληρώνει για τον εαυτό του, παίζει το παιχνίδι του Πούτιν. Ο Trump θα ήταν ένα δώρο από τον Θεό για τον Πούτιν. Αλλά δεν φαίνεται οτι ο Trump πρόκειται να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Πώς βλέπει ο Πούτιν την Χίλαρι Κλίντον;
Την μισεί. Ίσως η λέξη μίσος είναι ανακριβής. Αλλά σίγουρα τη φοβάται. Όχι λόγω της ρητορικής της. Αλλά επειδή η Κλίντον μαθαίνει. Έχω επικρίνει αυστηρά τις ενέργειές της και τη στάση του Ομπάμα για τη Ρωσία. Είναι πλέον σαφές, ωστόσο, ότι η Κλίντον θέλει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ. Για τον Πούτιν, αυτό είναι πρόβλημα. Ο Trump είναι ιδανικός γι 'αυτόν. Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν παρεμβαίνει σοβαρά με την εκλογική διαδικασία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Αμερικανοί έχουν εκπλαγεί. Φοβάμαι, ωστόσο, ότι ακόμη και αν η Κλίντον κατάφερε να μείνει μπροστά, θα δούμε ταραχές και βία κατά τη διάρκεια εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Πούτιν και η KGB του μπορούν να τροφοδοτήσουν το μίσος και να δημιουργήσουν προβλήματα απο τα οποία μπορούν να επωφεληθούν.
